Bargzangers

Na 2 jaar was het eindelijk weer zover. Begin dit jaar ontvingen we de uitnodiging voor het Amelandse Bootwateren. Een snelle inventarisatie leerde dat er een groot aantal enthousiaste Bargzangers waren die zich hiervoor present meldden. Voor velen een herhaling waarover zo enthousiast werd verteld dat de “groentjes” wel moesten worden aangestoken en niet aarzelden hun voorbeeld te volgen.

Er werden direct al tickets voor de boot, hotels, vakantiehuisjes en campings geboekt, want dat Bootwateren is gelijk een mooie gelegenheid om een weekend of zelfs een lang weekend op Ameland te verblijven wat op zich al een belevenis is. Dat diverse partners daar ook zo over dachten bleek wel uit het groot aantal dames dat ons vergezelde.

De meesten van ons vertrokken al op vrijdag 16 juni in de richting van Holwerd (Hoog in ’t noorden) om daar met de veerboot de oversteek naar Ameland te maken. Er dreigde nog even een kink in de kabel te komen, want het bleek dat de rederij de dienstregeling wilde gaan inkrimpen vanwege de te ondiepe vaargeul in de Waddenzee. Maar gelukkig bleef het bij dat “dreigement” en voeren de veerboten netjes volgens de dienstregeling.

Op zaterdag 17 juni was het dan eindelijk zover en waren we allemaal ruim op tijd aanwezig in Hollum voor ons eerste optreden op één van de acht podia. We ontmoeten veel collega-zangers, en nog veel meer dweilorkesten die bijna allemaal “De Beschermengel” luidruchtig de Amelandse wolken inbliezen.

We traden die dag vier maal op verschillende podia op voor een geweldig meezingend publiek dat in grote getale aanwezig was en dat alles onder een stralende zon. Beetje jammer was het dat we maar ongeveer 15 minuten effectief konden zingen, want al voor dat Mieke het laatste lied had aangekondigd werd ze al door de organisatie gemaand op te schieten want een volgende groep stond al weer te popelen. Maar ja we moeten natuurlijk eerst met z’n allen het podium op, geluid moest worden aangesloten en dat kost tijd hoe we ook ons best deden om op te schieten. Zo’n dweilorkest heeft hun instrumenten al kant en klaar bij de hand en beginnen gelijk met spelen als ze aan de beurt zijn.

Maar voordat we het wisten zat ons laatste optreden er alweer op. Voor sommigen al direct het sein om te vertrekken, maar voor anderen nog volop de gelegenheid om na te genieten van die geweldige belevenis.  Maar niet eerder dan de spijkerbroek was verwisseld door een korte broek en het overhemd voor een T-shirt.

Voor de meesten was zondag alweer de dag van vertrek, sommigen hadden het vertrek uitgesteld tot maandag en er waren er ook dat het Amelandse avontuur een mooi startpunt was voor de vakantie.

Voor volgend jaar is Bootwateren alweer aangekondigd. Wie weet………………….want één ding is zeker: Voor herhaling (weer) vatbaar.

Het komt altijd een beetje moeilijk op gang met de campinggasten daar op de Koeksebelt in Ommen. Het publiek heeft zich niet met drommen verzameld als we met ons optreden beginnen. Op dat moment zijn er meer Bargzangers dan publiek. Maar blijkbaar bereikt ons enthousiaste zingen toch het campingterrein, want al snel begint de zaal zich te vullen. Het duurt dan ook niet lang of het zit lekker vol. En als we met de Amsterdamse Medley beginnen, gaat het helemaal los, dus het laat zich raden waar de campinggasten vandaan kwamen. We misten wel de slagwerk-, gitaar- en bassectie, maar Mieke heeft het  gemis, zo goed en zo kwaad als het ging, opgevangen om tussen het dirigeren door ook nog even de gitaar om haar nek te hangen en de toetsenisten trokken extra aan de balgen.

Al met al vloog de avond weer voorbij en onder een klaterend applaus en de roep om “we want more” gaven we nog een toegift en bleven velen nog even “hangen” om gezellig met de campinggasten na te praten.

In de ledenvergadering van 12 april jl. werd het idee geopperd om op te treden voor onze accordeonist Piet van den Berg die vanwege zijn gezondheid al langere tijd geen deel meer kan uitmaken van onze muzikantengroep.

Dit idee werd door iedereen omarmd en op 19 mei was het zover en zochten we Piet en zijn medebewoners van de Hoge Eng in Nijverdal op.

Piet zat, gekleed in ons zomertenue, op de eerste rij en voordat er gezongen werd, was er volop gelegenheid om het te begroeten en nog een praatje te maken.

Aan Piet’s zijn muzikaliteit is gelukkig niets verloren gegaan, volop zong hij met ons mee.

In de pauze werden we door hem getrakteerd op koffie met gebak.

We zijn er al bijna aan gewend, maar ook dit optreden werd door Piet en alle aanwezigen weer met enthousiasme ontvangen. Maar voor ons was het bijzonder om op deze manier onze waardering voor Piet te tonen.

Met de belofte dat Piet ons een keer komt opzoeken bij Zaal Dijk, namen we afscheid.